İmkansız Bir AŞK'ın Hikayesi

İşte bir aşk mektubu. Yazarı, benim can dostum olur. Sizi bu duygu yüklü satırlarla baş başa bırakıyorum.

23.11.2010

01:45

N....

Şu an bu satırları yazarken bir taraftan odanın ışıkları kapalı, mumum yanık ve kulaklarımda ''sen gelmez oldun'' un muhteşem sözleri ve melodisi... Ruh halim o kadar bulanık ki satırlara nasıl döksem diye düşünüyorum... Belki faydası olur diye şimdi bir sigara yakıyorum ve sadece koca 21 yılımı, bu süreçteki seni düşünüyorum ! Biliyor musun, bazen insan imkansızı ister?! Hayatım boyunca olmayacağını bilerek hep imkansızı istedim... Ama yine de insan kendine, duygularına, kalbinden geçenlere ve ne kadar ötekileştirilmiş olsa da gerçek dünyasına karşı koyamıyor... Ben de herkes gibi bir çok kere bunu denedim ama olmadı! Kalbime, hissettiklerime meydan okuyamadım... Beni her zaman yenmeyi başardı... Neler zırvalıyor diyorsundur belki de ama ben yine de okumayı sürdürürsen kaç zamandır söylemek isteyipte dillendiremediğim, haykırmak isteyipte gözlerimi kaçırmak zorunda kaldığım düşüncelerimi, duygularımı ve kısaca hayat özetimi sana anlatmak istiyorum... Söylemek yazmak dahi olsa kolay değil! O kadar korkuyorum ki beni anlayamayacağından ve herkes gibi ötekileştirebileceğinden ama yine de yazacağım... Belki de tahmin ettin bile!

Bir süredir sesini duyamasam da, seni çaldırıyorum telefonumla... Elim rehbere gittiğinde dahi titriyor, ismini söyleyemesem de sadece seni düşünmek o kadar iyi geliyor ki o sıkıcı notları okumak zorunda kalmak keyifli hale geliyor.  Ne kadar kötü di mi ismini, kendini ve hissettiklerini söylemek ötekileştirilmiş biri için?.. Belki de insanlar haklı bu konuda ama bir de bana sorsalar ne düşünüyorsun diye. Diyebileceğim tek şey: nasıl doğarken ailemi, vatanımı seçmediysem; kime karşı nasıl hissedeceğimi de seçmedim! Yıllarca sorguladım kendimi, çok savaşlar verdim... Ama olmadı! Kabullendim ! Mutlu olduğum duygularımla devam ettim.  Seçtim diyorum ama bu bir seçim değil ki... Bu, 4. yıl okulda. Belki çok samimi değiliz, arada konuşuyoruz ama ben buraya adımımı attığım ilk günden beri senin için çarpan bir kalp taşıyorum! Ve sürekli kendime kızıyorum çünkü sana da haksızlık ettiğimden dolayı; seni bilmiyorum ki, içini bilmiyorum ki ve hatta bile bile lades diyorum ama olsun sonunda kendimde bunları yazacak cesareti buldum ya, artık biliyorsun ya...

Belki bazen farkediyosundur sana derin baktığımı, neden diyosundur, kızıyosundur belki de.  Şu an aklından isimler ya da benim ismim geçiyordur belki ama içim rahat çünkü biliyorum ki benim tanıdığım N....'ın bana karşı tavırları değişmeyecek ve bu sırrı saklayacak, bir darbe de o vurmayacak! Ben de gerçeği kabullenip yoluma devam edeceğim... Bu sadece bir paylaşım !

Üstad diyor ya ''geldim yarım, kaldım yarım, ertelendim hayattan sevdim yarım, derken bugün olmazsa olur yarın... '' ama daha da güzeli ''ben bu dünyayı anlayamadım, niyetlendim de altından kalkamadım...'' Biliyorum başını ağrıttım. Bunun için senden özür dilerim! Ama benim için aslolan aşk ve o sensin... ''UÇURUM UÇURUM GÖZLERİNE BAKTIĞIM, PRANGALARCA BOYNUMA TAKTIĞIM, DAĞ GÜLLERİ GİBİ HASRET ÇEKTİĞİM, HER GECE UYKU DİYE YATTIĞIM SENSİN !!! '' Karşılık ver(e)mesende bunları bil istedim...

Rahatsız etmek istemiyorum seni daha fazla, her ne kadar teninin tuzunu tatmak istediğim sen olsan da... Olmayacak birine aşık oldum, imkansızı istedim sen benim İMKANSIZIMsın artık !

Şunu çok iyi biliyorum ki; her ne olursam olayım , toplumca aykırı kabul edilen bir kimliğe sahipsem de ben bir insanım ve çok iyi bir insan olmaya çalışıyorum, duygularım var ve bunları taşıyorum... Tebessümlerimle var olmaya çalışıyorum ! Bunu bilmen benim için yeterli... Özür dilerim vaktini aldım, sözlerimi şu an dinlerken ağladığım o güzel mısralarla bitirmek istiyorum:

''VAZGEÇTİM GÖZLERİNDEN, VAZGEÇTİM SÖZLERİNDEN BİR AHH DE YETER... HİÇ TANIMAZ TENİM ELLERİNİ BİLMEZ YÜREĞİM BİLMEZ YÜREĞİNİ... AHH BU KOKU, BU TEN, BU DOKUNUŞ, AHH BU DELİLİK SARSAR BEDENİMİ... YOK OLMAK ZAMANI ŞİMDİ !!! ''